|
موضوع : وضع دولت شماره : 51746 / 322 تاریخ 30 / 10 / 44 آقاى هويدا نخستوزير از كابينه خود به هيچوجه راضى نمىباشد و حتى اختلافنظرهايى بين وزرا و رئيس دولت به شرح [زير] موجود است : 1ـ اختلاف نظر آقاى دكتر جمشيد آموزگار وزير دارائى در مورد انتصاب شجاع ملايرى به سمت رئيس شركت سهامى شيلات كه به توصيه آقاى قدس نخعى1 وزير دربار صورت گرفته است. 2ـ آقاى دكتر صدر وزير كشور زنگنه را به جاى شجاع ملايرى به سمت معاون وزارت كشور و رئيس هيات مديره اتوبوسرانى منصوب نموده تا بتواند [از ]فوقالعادهاى به مبلغ 25000 ريال استفاده كند ولى آقاى نخستوزير با اين انتصاب مخالف و دستور لغو حكم مشاراليه را صادر نموده است. 3ـ اسداللّه رشيديان در مذاكراتى كه با آقاى هويدا نخستوزير بعمل آورده اظهار داشته : «طرز تفكر آقاى نخستوزير با وزيران مشابه نبوده و آقاى هويدا ناچار است يا استعفا بدهد و يا كابينه را ترميم كند اين موضوع پس از شرفيابى به حضور شاهنشاه آريامهر معلوم خواهد شد. 4ـ آقاى نخستوزير از وضع كار حزب ايران نوين راضى نبوده است. محترما در صورت تصويب ارسال گردد ضيائى 29 / 10 / 44 1ـ حسين قدس نخعى داراى تحصيلات قديمى و فارغالتحصيل از مدرسه علوم سياسى دارالفنون تهران بود. در سال واشنگتن) ازدواج نمود. وى به لحاظ پشتوانه فاميلى همسرش و آشنايى با زبانهاى انگليسى و فرانسه به استخدام وزارت خارجه درآمد و با عضويت در جمعيت فراماسونرى (لژ ستاره سحر) و آشنائى با رجال به اصطلاح سياسى آن زمان راه ترقى را در اين وزارتخانه طى نمود و به سفير كبيرى چندين كشور منجمله ژاپن، چين تايپه، انگليس، آمريكا و... منصوب شد. مدتى وزارت امور خارجه را نيز برعهده داشت. نامبرده از عناصر مورد اعتماد رژيم پهلوى بود و به وزارت دربار شاهنشاهى نيز رسيد. او چند سال در پست وزارت دربار شاهنشاهى باقى ماند و جزء محرمين درجه يك شاه بود. قدس نخعى طبع شاعرى داشت و از وى رباعياتى باقى مانده است. ساواك در سند بيوگرافى او آورده است : فردى شاهدوست و ميهنپرست، مردمدار و محتاط و با زيردستان رفتار خوبى دارد و قوه خلاقيت و ابتكارى متوسط دارد. سابقه سوء سياسى ندارد و طرفدار رژيم سلطنتى و سياست غرب (انگليس) و با فراماسونرها و عاميون مربوط است. در زمان افول دولت امينى وى يكى از كانديداهاى مطرح براى نخستوزيرى بود. قدس نخعى ظاهرا ارتباط مناسبى باروحانيت از خود نشان داد. به همين جهت از سوى شاه براى ملاقات با آيتاللّه خوانسارى انتخاب شد و در سال 1343 هنگامى كه آيتاللّه خوانسارى نامهاى را جهت عفو زندانيان سياسى و به ويژه روحانيون به شاه نوشت وى با ايشان در منزلشان در قم ديدار كرد، ولى نتيجه مثبتى عايد نشد و آقاى خوانسارى هم بعدا اعلام مىكرد كه مذاكره فايدهاى ندارد و روش حضرت امام خمينى (ره) بهتر است البته زمان مناسب مىخواهد. اسناد ساواك ـ پرونده انفرادى |