سند نامه ::
 
حیف این مملکت که هویدای بهایی بر آن حکومت کند

موضوع : سناتور جهانشاه صمصام1
شماره: 10014 / 326 تاریخ 18 / 11 / 43

سناتور جهانشاه صمصام در پايان جلسه روز 17 / 11 / 43 مجلس سنا به سناتور مسعودى2 با حضور يكى از خبرنگاران جرايد اظهار داشته «حيف است به اين مملكت و اين ملت كسى چون هويدا كه بهائى است حكومت كند.» سناتور صمصام همچنين افزوده من به امر اعليحضرت همايون شاهنشاه به اين دولت راى موافق دادم ولى اين شخص (منظورش آقاى هويدا بود) لياقت چنين كارى را ندارد.
بخش 322
تحقيق شود
19 / 11 / 43
محترما در مورد بهائى بودن آقاى اميرعباس هويدا طى نامه شماره 41091 / 322 ـ 20 / 11 / 42 از اداره كل چهارم و بخش 321 استعلام گرديده است اين اطلاعيه فعلاً اقدامى ندارد
در پرونده اميرعباس هويدا به كلاسه ه ـ د ـ 22 بايگانى شود احمدى 20 / 11 / 43
به جاى رئيس بخش 322 رشيدى 21 / 11






1ـ جهانشاه صمصام بختيارى فرزند مرتضى‏قلى، متولد 1289، پس از گذراندن تحصيلات خود استاندار استانهاى كرمان، كردستان، كرمانشاهان و خوزستان، سناتور انتصابى، آجودان كشورى محمدرضا شاه و داراى نشانهاى تاج و همايون بوده است. وى در زمان استاندارى كرمان و خوزستان متهم به چند مورد هتك ناموس و سوء استفاده مالى و وارد كردن اشياى قاچاق از كويت بوده است.
اسناد ساواك ـ پرونده انفرادى

2ـ عباس مسعودى فرزند حاج محمدعلى، در سال 1280 ش در تهران به دنيا آمد. پس از خاتمه تحصيلات مقدماتى و متوسطه در تهران، چون قادر به ادامه تحصيل نبود و از جهت زندگى و معاش در زحمت بود ابتدا به شغل حروفچينى و كارگر ساده مطبعه در مطابع تهران مشغول بكار شد. پس از چهار سال بتدريج مصحح روزنامه «اقدام» و «شفق» و خبرنگار روزنامه‏هاى «ايران» و «كوشش» گرديد. در سال 1300 ش ابتدا مركز كوچكى كه فقط يك اطاق داشت در تهران داير كرد كه مركز اطلاعات ناميده مى‏شد و اخبار خبرگزاريهاى «رويتر» و «هاواس» را از دواير مطبوعاتى اين دو سفارتخانه مى‏گرفت و با دادن مبلغ مختصرى اجازه ترجمه و نشر آن را در تهران گرفت. مسعودى در تيرماه 1304 امتياز روزنامه اطلاعات را گرفت و در واقع امتياز روزنامه را كه متعلق به فردى به نام على اكبر سليمى بود با نيرنگ و فشار پليس وقت اخذ كرد. بعدها اطلاعات داراى مؤسسات فنى و نشريات ديگرى مانند : اطلاعات كودكان، مجله اطلاعات هفتگى، مجله اطلاعات ماهانه، مجله بانوان، جوانان، تهران ژورنال و اطلاعات هوايى شد. مشاغل دولتى مسعودى از سال 1314 شروع شد و در آن حال به وكالت دوره دهم مجلس شوراى ملى از حوزه انتخابيه تهران رسيد و تا پايان دوره پانزدهم، شش دوره متوالى همچنان وكيل بود. در سال 1328 به سمت سناتورى تهران انتخاب گرديد و تا سال 1351 در اين سمت باقى ماند. وى به زبان انگليسى و فرانسه آشنا بود. ساواك در سند بيوگرافى او آورده است : او فردى متخصص در فن، اهل زدوبند، خوش مشرب، محافظه‏كار، حقه‏باز، هنرهاى هزار رنگ، جاسوس صفت، علاقه‏مند به افزايش ثروت، غيرقابل اعتماد و مورد تنفر عامه مردم مى‏باشد.
نامبرده با تمام حوادث بعد از دهه 20 سازش داشته، نوكر رضاشاه بود و با مخالفين او نيز نزديك بود. در سال 1320 پس از حادثه سوم شهريور سلسله مقالاتى بر عليه رضاشاه نوشت. در سال 1321 در ماجراى 17 آذر برعليه قوام‏السلطنه شركت كرد و پس از 17 سال براى اولين بار روزنامه او توقيف شد و به زندان افتاد. از اواسط سال 1320 روزنامه او طرفدار مصدق شد و در 25 مرداد سال 1332، شديدترين حملات برعليه شاه و حكومت را انجام داد. با حزب توده، حزب اراده ملى و هر سياست و گروهى نزديك بود و سازش مى‏كرد. بعد از وارد شدن به امور روزنامه نگارى به سياست انگلستان نزديك شد و ترقى كرد و با عاميون نزديك شد مسعودى عضو جمعيت فراماسونرى لژ ايران و از افراد مؤثر در تشكيل كلوپ روتارى و عضو كلوپ تهران بود. مسعودى كه بنيانگذار و مدير مؤسسه اطلاعات بود. سرانجام در سن 73 سالگى در دفتر كار خود، درگذشت.
اسناد ساواك ـ پرونده انفرادى