سند نامه ::
 
اسامى فراماسونهاى هيئت دولت هویدا

شماره: 217014 تاریخ8 / 2 / 52

رديف ـ نام و نام خانوادگى ـ لژ ـ شغل ـ محل سكونت ـ تلفن
1ـ اميرعباس هويدا ـ تهران ـ نخست‏وزير ـ دروس ـ 81657
2ـ قوام صدرى1 ـ خيام ـ وزير مشاور
3ـ نصير عصار ـ ژاندارك ـ معاون نخست‏وزير
4ـ حسن زاهدى ـ اهواز ـ وزير كشور ـ شميران دزاشيب ـ خيابان علم
5ـ منوچهر پرتو ـ كورش ـ وزير دادگسترى ـ داوديه ـ خيابان پرورشگاه ـ 771244
6ـ مجيد رهنما ـ تهران ـ وزير علوم و آموزش عالى
7ـ فتح‏اللّه‏ ستوده ـ ژاندارك ـ وزير پست و تلگراف و تلفن
8ـ مهرداد پهلبد2 ـ كورش ـ وزير فرهنگ و هنر
9ـ ايرج وحيدى3 ـ خيام ـ وزير كشاورزى ـ لاله‏زار نو ـ چهار راه كشت ـ 69
10ـ جواد منصور4 ـ كورش ـ وزير اطلاعات ـ قلهك ـ دروس ـ كوچه سيروس ـ 881619
11ـ هوشنگ انصارى5 ـ خيام ـ وزير اقتصاد






1ـ محمود قوام صدرى فرزند حاج محمد در سال 1309 ه ش در مشهد به دنيا آمد. در دبيرستان‏هاى علميه، دانش و شاهرضا در شهر محل تولد تحصيل كرد و سپس به دانشكده علوم اختصاصى ماليه راه يافت و سپس در دانشكده حقوق و علوم سياسى تحصيل كرد و دوره عاليه ماليه را نيز پشت سر گذاشت. مشاراليه كه به استخدام وزارت دارائى در آمده بود، در مشاغل زير فعاليت كرد : كفالت و معاونت اداره اطلاعات آمار، معاون اداره كل بررسيهاى مالى و اقتصادى، مدير كل نظارت صنعتى، معاون اداره كل بهره‏بردارى و خالصه و املاك واگذارى، رئيس و ذيحساب اداره دارائى شهرستان اراك، رئيس و ذيحساب اداره حسابدارى وزارت كار، معاون اداره كل درآمدها، بازرس وزارتى و مديركل وصول شهرستان‏ها، عضو هيأت مديره شركت سهامى شيلات، مدير كل بودجه، سرپرستى چاپخانه دولتى، بازرس شركت هواپيمائى ملى ايران و... مشاراليه كه «عضو جمعيت سعادت و ياران» بود و در لژهاى فراماسونرى : ژاندارك، كاوه عضويت داشت و از اعضاء مؤسس لژ دانش بود، در سال 1343 به معاونت پارلمانى وزارت دارائى رسيد و در سال 1350 وزير مشاور و معاون پارلمانى نخست وزيرى شد. محمود قوام صدرى كه رئيس منطقه 354 الف لاينز بين‏المللى بود و به نمايندگى از طرف شريف امامى ـ استاد اعظم لژ بزرگ ايران ـ در بعضى از لژها شركت مى‏كرد، در سال 1352 به عضويت هيأت امناى دانشگاه مشهد برگزيده شد و در سال 54 رئيس هيئت مديره انجمن ملى حمايت از كودكان بود، در سال 1357 از طرف فرح پهلوى به عضويت هيأت مديره و خزانه انجمن كودكان منصوب شد.

2ـ مهرداد پهلبد فرزند نصراللّه‏ در سال 1296 ه ش در تهران به دنيا آمد. تحصيلات متوسطه را در تهران گذراند و سپس به دانشكده فنى تهران راه يافت و در رشته راه و ساختمان تحصيل كرد و بعد از آن به فرانسه رفت. مشاراليه كه نام و شهرت خود را از عزت‏اللّه‏ مين باشيان به مهرداد پهلبد تغيير داده بود، با شمس پهلوى ازدواج كرد و در سال 1329 كه اداره كل هنرهاى زيبا تأسيس شد به عنوان معاون وزير فرهنگ و رياست آن اداره كل به كار مشغول شد و در زمانى كه اداره كل هنرهاى زيبا زير نظر نخست‏وزيرى اداره مى‏شد، وى به عنوان معاون نخست‏وزير وقت ـ على امينى ـ و رياست آن اداره كل به كار خود ادامه داد.
پس از تفكيك اداره كل هنرهاى زيبا از وزارت فرهنگ، وزارت فرهنگ به وزارت آموزش و پرورش تغيير نام داد و اداره كل هنرهاى زيبا نيز به عنوان وزارت فرهنگ، معرفى گرديد كه مهرداد پهلبد وزير آن شد. مشاراليه كه از عزت‏اللّه‏ به مهرداد و از مين باشيان به پهلبد، رسيده بود و عضوى از خاندان سلطنتى به شمار مى‏رفت تا سال 1357، وزير فرهنگ بود و ضمن شركت در لژهاى فراماسونرى، عضويت دفتر سياسى حزب رستاخيز را نيز به عهده داشت.
مهرداد پهلبد كه در مدت طولانى تصدى اداره كل هنرهاى زيبا و وزارت فرهنگ، بنابر اسناد موجود، هيچگونه خدمت قابل توجهى به فرهنگ و هنر ايران نكرده بود در ارزيابى ساواك، فردى رفيق باز، ولخرج، علاقمند به مقام و شهرت، پول، زن و يكى از زن بازهاى خيلى معروف، معرفى گرديد.
مهرداد پهلبد در شهريور ماه 1357 در راستاى سياست عوامفريبى، به همراه نخست‏وزير و تعدادى ديگر از وزرا و.... از كار بركنار شد.

3ـ ايرج وحيدى فرزند احمد در سال 1306 شمسى در خرمشهر متولد گرديد. تحصيلات متوسطه را در دبيرستان دارالفنون به پايان رسانيد و دوره عالى را در رشته راه و ساختمان دانشكده فنى دانشگاه تهران، طى كرد. وى جهت ادامه تحصيل به خارج رفت و دوره تخصصى آب و فاضلاب را در دانشگاه دارهام انگلستان طى كرد و در سال 1338 موفق به اخذ دكتراى Ph.D در رشته كارهاى آبى از دانشكده كينگز دانشگاه دارهام گرديد.
وحيدى داراى مشاغلى چون مهندس اداره كل راه و شوسه ـ معاونت فنى در وزارت آب و برق ـ استاد غيرتمام وقت دانشگاه ملى ـ مهندس ارشد اداره مهندسى بهداشت وزارت بهدارى ـ مأمور موقت در شركت نفت ـ عضو و رئيس هيئت مديره بنگاه مستقل آبيارى ـ مدير عامل سازمان آب و برق خوزستان ـ نماينده كميته دائمى حفاظت وزارت آب و برق ـ وزير كشاورزى ـ وزير نيرو و مديرعامل بنياد اشرف پهلوى بود. مشاراليه فراماسون و عضو لژ اهواز (از مؤسسين) ـ فروغى ـ خيام (استاد لژ) ـ دانش ـ آريا ـ فارابى ـ خوزستان و انجمن رازى بود. همچنين نامبرده عضو و مؤسس حزب ايران نوين ـ عضو گروه ايران نو ـ عضو كانون مهندسين ايران بوده است. وى نشانهاى مختلفى چون درجه 1 فرهنگ ــــ درجه 2 اصلاحات ارضى ــــ درجه 1 و 3 همايون ـ درجه 1 آبادانى و پيشرفت ـ نشان طلاى شهر تهران، جشنهاى 2500 ساله و تاجگذارى دريافت داشته است. وحيدى مسافرتهايى به كشورهاى اروپاى غربى ـ آمريكا ـ شوروى ـ ژاپن ـ تايلند ـ فيليپين ـ پاكستان ـ مصر ـ عراق ـ لبنان ـ تركيه ـ سوريه و... داشته است. قابل ذكر است كه در گزارش تائيد نشده‏اى در پرونده وى آمده است كه همسر وحيدى كه خارجى (آلمانى است) از طرف شوهرش 12 ميليون تومان پول با خود به آمريكا برده تا به حساب او در بانك واريز كند و برگردد ولى به محض رسيدن به خارج تلگرافى تقاضاى طلاق كرده و پولها را صاحب شده است و به وحيدى گفته اگر چيزى بگويد اسرارش را فاش خواهد كرد كه نامبرده حاضر شده طلاق نامه او را بفرستد.
مشاراليه در تاريخ15 / 8 / 1357 باتفاق عده‏اى ديگر از نوكران و سردمداران رژيم گذشته توسط كميته فرماندارى نظامى تهران دستگير گرديد. و در 8 / 11 / 58 بدستور هيئت پاكسازى و سالم سازى وزارت نيرو مشمول انفصال دائم از خدمت و قطع حقوق بازنشستگى و ارجاع پرونده وى به دادگاه گرديد.
اسناد ساواك ـ پرونده انفرادى

4ـ جواد منصور فرزند رجبعلى منصورالملك و برادر حسنعلى منصور به سال 1304 ش در تهران متولد شد. براى تحصيلات عاليه راهى آمريكا شد و از دانشگاه كاليفرنيا در شهر لوس‏آنجلس آمريكا در رشته اقتصاد و مديريت بازرگانى فارغ‏التحصيل شد. در 1328 ش عضو وزارت امور خارجه شد و از 1330 تا 1332 ش وابسته مطبوعاتى سفارت شاهنشاهى ايران در واشنگتن گرديد. عضو دائمى نمايندگى ايران در سازمان ملل متحد دفتر اروپايى در شهر ژنو (از 1332 تا 1334)، عضو قسمت تشكيلات بين‏المللى وزارت امور خارجه 1334 تا 1335، رئيس دفتر روابط عمومى در سازمان برنامه از 1335 تا 1337 ش و معاون بانك توسعه صنعتى و معدنى ايران از 1337 تا 1342، از تير 1342 معاون نخست‏وزير و از بهمن 1343 ش وزير مشاور و عضو مؤسس كانون مترقى و عضو مؤسس و هيئت اجرائيه حزب ايران نوين از 1346 ش تا 1350 وزير اطلاعات تا آبان 1350 مدير عامل كانون بانكها و از 1350 تا 1355 رئيس كل بيمه مركزى ايران بود.
بنابر گزارش ساواك «مدير مجله فردوسى اظهار داشته كه جواد منصور عضو رسمى «سيا» امريكا دستور داده كه از درج اخبار ضد امريكايى در مطبوعات خوددارى گردد.» وى از اعضاى هيئت مديره دفتر سياسى حزب ايران نوين و از طرفداران سياست غرب بويژه امريكا بود.
نامبرده همچنين عضو لژ فراماسونرى (لژ تهران ـ لژ كوروش) بود و طبق گزارش ديگرى از ساواك به همراه منوچهر آزمون در سال 1351 سوء استفاده مالى از وجوهات تبليغات راديو كه در اختيار وزير بوده انجام داده‏اند كه به نظر ساواك يكى از دلايل قابل طرح در مسئله استعفاى مشاراليه از وزارت اطلاعات اين مسئله بوده است.
5ـ هوشنگ انصارى فرزند عبدالرسول در سال 1306 ش در اهواز بدنيا آمد. تحصيلات عالى خود را در رشته اقتصاد در مقاطع ليسانس (دانشگاه لندن) و فوق ليسانس (دانشگاه سوفيل ژاپن) گذراند. وى خدمات دولتى را با كار روزمزدى در وزارت امور خارجه شروع كرد و به سبب آشنايى با زبانهاى فرانسه و انگليسى و ارتباط با برخى رجال سياسى آن زمان مثل : نصيرى (رئيس ساواك) سرلشكر ايادى، هوشنگ نهاوندى (رئيس دفتر فرح)، اسداللّه‏ علم (وزير دربار شاهنشاهى) نردبان ترقى را به سرعت طى كرد و سمت‏هايى منجمله : سفير كبير شاهنشاهى در پاكستان، وزير اطلاعات، سفير كبير در آمريكا، وزير اقتصاد و... را عهده‏دار بود. نامبرده از اعضاى جمعيت فراماسونرى و لژ كوروش بود. گزارشاتى از ساواك دال بر ارتباط مشاراليه با سازمان «سيا» و نماينده اداره سياست خارجى و اطلاعات امريكا در ايران وجود دارد. در سند بيوگرافى او چنين آمده است: «فردى با لياقت و شايستگى و داراى اطلاعات خوب اقتصادى و كاردان، ليكن تندخو، لجوج و يك دنده مى‏باشد.» طبق گزارشات ساواك مواردى در خصوص سوءاستفاده‏هاى مالى وى از بودجه وزارت اطلاعات براى برپايى ميهمانى و هزينه‏هاى هتل و ... و صرف اين پولها در مصارف شخصى و به ويژه قمار در قمارخانه‏هاى بزرگ اروپايى وجود دارد.
اسناد ساواك ـ پرونده انفرادى