سند نامه ::
 
اختلاس و پرداخت حق السکوت به هویدا

موضوع : اختلاس مديرعامل شركت تلفن
به : 312 تاریخ 9 / 4 / 50
از : 20 ه 21 شماره : 9380 / 20 ه 21

سروان پاشا على‏آبادى ضمن ملاقات در باشگاه افسران شهربانى اظهار داشت مديرعامل شركت تلفن كه از دوستان نخست‏وزير است قريب به 60 ميليون در شركت تلفن اختلاس كرده كه مراتب به عرض شاهنشاه آريامهر نيز رسيده ولى با وساطت هويدا و گرفتن حق و حساب پرونده اختلاس مسكوت گذارده شده است يادشده اضافه كرد بر اثر مسكوت گذاردن اين مسئله بازپرس مربوطه معلق و ساير مقامات قضائى كه به نحوى دخالت و وظيفه رسيدگى داشته‏اند تغيير سمت داده‏اند. مشاراليه در تائيد مناسبات نزديك مديرعامل شركت تلفن با آقاى هويدا مى‏گفت مديرعامل در منزلش استخر آبگرم دارد و روزانه آقاى هويدا در استخر مزبور حضور پيدا كرده و چند دختر از وى پذيرايى مى‏نمايند. على‏آبادى ادامه داد همه محاكمات جنبه فرمايشى دارد و ضمن انتقاد از رويه قضائى دادگسترى و ارتش گفت مثلاً داريوش فروهر1 را مدتى است توقيف كرده‏اند ليكن محاكمه ننموده‏اند چون طبق اطلاع با دستگاه سازشهايى دارد. مشاراليه اظهار داشت كتاب پاشنه آهنين را از يكى از دوستانش گرفته و در اين كتاب سرمايه‏دارى و مظاهر پليد آن را خوب تعريف نموده است و نشان مى‏دهد كه چگونه افراد را استثمار مى‏كنند و حتى كشيشها را خريده و به بدگويى از خداوند و مذهب وامى‏دارند. على‏آبادى در حالى كه مشروب زيادى صرف كرده و نظر اطرافيان خود را جلب كرده بود گفت قريب 20 سال است از وضع اجتماعى كشورم رنج مى‏برم و به همين علت به مشروب پناه آورده‏ام و متأسفم كه به اقتضاى شغلى كه دارم صورت خود را با سيلى سرخ نگه مى‏دارم و در غير وقت ادارى به الكل پناه مى‏برم.
نظريه شنبه : سروان پاشا على‏آبادى در دادرسى ارتش كار مى‏كند.
نظريه يكشنبه : به صحت گزارش شنبه مى‏توان اعتماد داشت ضمنا تحقيق پيرامون مفاد خبر
از سروان پاشا على‏آبادى به حفاظت شنبه لطمه وارد مى‏سازد.
سپاهى
نظريه چهارشنبه : نظريه يكشنبه مورد تاييد است.








1ـ داريوش فروهر در سال 1307 در اصفهان بدنيا آمد. مبارزات سياسى‏اش را از سال 1322 در دبيرستان آغاز كرد و در سال 1327 هنگام تحصيل در دانشكده حقوق به «مكتب كه هسته بنيادى يك گروه سياسى بود»، پيوست و در سال 1328 به هنگام بنيانگذارى جبهه ملى ايران، همراه با دانشجويان ديگر، به يارى دكتر مصدق شتافت و در دوره 16 مجلس شوراى ملى در موفقيت دكتر مصدق به او كمكهاى شايانى كرد. در سال 1329 براى نخستين بار زندانى شد و در زمان حكومت رزم‏آرا بخاطر مبارزات ملى شدن صنعت نفت در دانشگاه، بار ديگر زندانى شد. در سال 1330 «مكتب» به «حزب ملت ايران» تبديل شد و فروهر در ديماه همان سال به دبيرى اين حزب انتخاب شد. وى در 29 خرداد 1331، سالروز خلع يد استعمارگران، براى سومين بار بازداشت شد و در 30 تير همان سال، مبارزات يارانش را در ميدان بهارستان رهبرى كرد. پس از 28 مرداد 1332 فروهر به مبارزات پنهانى ادامه داد و مردم را به مقاومت عليه كودتاچيان دعوت كرد و سرانجام در دى ماه همان سال دستگير شد و به جزيره قشم تبعيد گشت. در 30 تير 1339 در حالى كه در زندان به سر مى‏برد، به عضويت شوراى مركزى جبهه ملى دوم برگزيده شد. فروهر از اندك شمار رهبران جبهه ملى بود كه از دوران زندان قيام 15 خرداد را نقطه عطف و دگرگون‏ساز در پيكارهاى ملت ايران اعلام كرد. وى در سال 1343 بار ديگر به همراه گروهى از يارانش به زندان افتاد و به 3 سال زندان محكوم گشت. وى در سال 45 از زندان آزاد شد و در سال 49 نيز بدون محاكمه به 3 سال زندان محكوم گشت. در سال 56 به كوشش او و يارانش، «اتحاديه نيروهاى جبهه ملى» تشكيل شد. در سال 57 (26 دى ماه 57) همراه با دكتر سنجابى كه از ديدار با امام باز گشته بود، براى (26) بيست و ششمين بار زندانى شد و پس از آزادى به پاريس رفت و پس از 18 روز همراه امام به ايران باز گشت. و در دولت موقت به سمت وزير كار انتخاب شد.
وى در سال 58 نماينده منتخب حزب ملت ايران براى رياست جمهورى ايران شد.
سرانجام داريوش فروهر در تاريخ 30 آبان 1377 در منزل مسكونى خود در تهران به همراه همسرش به قتل رسيد.