سند نامه ::
 
به شرفعرض ملوكانه برسد

درباره : شيخ محمد تقى فلسفى ـ واعظ

تيمسار رياست مقرر فرمودند:
«اين بولتن ويژه پاكت شده و به گارد شاهنشاهى ارسال گردد تا به شرفعرض ملوكانه برسد»
در اجراى اوامر اقدام گرديد. شهابى 16 / 5 / 37
دايره بررسى 17 / 7 / 37
312 در آرشيو مربوطه نگهدارى نمايند. 17 / 5 / 37

امنيت داخلى
بولتن : ويژه
شماره : 5454 / 312

اين بولتن شامل 2 برگ است.
آقاى نخست وزير تلفنى اظهار نمودند گزارشى بشرفعرض پيشگاه مبارك اعليحضـرت همايـون شاهنشاه آريا مهر رسيده مبنى بر اينكه شيخ محمد تقى فلسفى ـ واعظ اخيرا به منبر رفته و ضمن بيان مطالب تحريك‏آميز، حملاتى عليه رژيم قانونى كشور بعمل آورده است. در اين زمينه اظهار بى اطلاعى شد. معهذا آقاى نخست وزير خواستند كه در اينمورد تحقيق و نتيجه باطلاع ايشان برسد. اگر چه به منبر رفتن فلسفى بعيد بنظر ميآيد، معهذا در اين باره تحقيقات همه جانبه‏اى معمول و مشخص گرديد كه مشاراليه از زمانيكه ممنوع از وعظ شده، تا كنون در هيچ مجلسى به منبر نرفته است.
وى معمولاً بهنگام در گذشت روحانيون يا وعاظ، براى آنان مجالس ياد بود بر پا ميكند اما شخصا به منبر نميرود. آخرين مجلسى كه مشاراليه برگزار نموده و شخصا در آن حضور يافته، مجلس ترحيم شيخ احمد ضيافتى كافى (واعظ مقيم تهران كه در سانحه اتومبيل در تاريخ 30 / 4 / 37 در جاده قوچان ـ مشهد فوت نموده است.) در مسجد ارك تهران بوده است.
مجلس مزبور در تاريخ 4 / 5 / 37 با حضور عده‏اى از روحانيون و وعاظ تهران تشكيل شده و سخنران مجلس شيخ حسن كافى ـ واعظ بوده و در سخنان خود پيرامون وضعيت و خدمات دينى متوفى مطالبى ايراد كرده است.
در جريان برگزارى مجلس مزبور متصدى مسجد يكى دو بار به فلسفى كه در نقطه‏اى دورتر از منبر نشسته بوده، مراجعه و نگرانى رئيس كلانترى محل را از احتمال به منبر رفتن فلسفى ابراز داشته كه از طرف فلسفى باو اطمينان داده شده به منبر نخواهد رفت.
با عرض اينكه خبر رسيده مبنى بر منبر رفتن فلسفى صحت ندارد، مستدعى
است در صورت استقرار اراده سنيه مبارك شاهانه، نتيجه تحقيقات باطلاع آقاى نخست وزير برسد.

معاون عملياتى اداره كل سوم.
عطارپور
16 / 5 / 37
مدير كل اداره سوم. ثابتى

1ـ مرحوم شيخ احمد كافى،واعظ مشهور، در سال 1305 در مشهد مقدس متولد شد. دروس اوليه را در زادگاه خواند، سپس راهى نجف اشرف گرديد، محضر شهيد آيت‏اله سيد اسداللّه‏ مدنى را درك كرد و مدتى در دروس مرحوم آيت‏اللّه‏ ابوالقاسم خوئى حاضر شد. پس از تحصيل راهى ايران شد و در تهران، به وعظ خطابه مشغول گرديد. يك بار دستگير و مدتى در زندان قزل‏قلعه حبس گرديد. پس از آزادى، «مهديه» تهران را تأسيس كرد و با برنامه‏هاى «دعا»، «روضه» و «سخنرانى» توانست در ميان عامه مردم، پايگاه و جايگاه وسيعى پيدا كند. مهديه تهران، ميعادگاه مشتاقان امام زمان (عج) گرديد و برنامه‏هاى فوق‏العاده‏اى نيز مانند تأسيس حسينيه و مهديه در شهرهاى ديگر، تأسيس كتابخانه‏ها، تعمير و تأسيس مساجد، رسيدگى به زندگى بيش از پنج هزار خانوار فقير در تهران، از جمله كارهاى وى بود. در اواخر حكومت پهلوى، سه سال تبعيد به ايلام و دورى از مركز، آن مرحوم را بر آن داشت تا در اقصى نقاط مملكت نيز برنامه‏هاى كلاسهاى اصول عقايد، تبليغ، ترويج ادعيه را دنبال كند. همزمان با تحريم جشن ميلاد امام زمان (ع) از سوى امام خمينى، مرحوم كافى على‏رغم فشار ساواك، حاضر به برگزارى جشن نشد و به عنوان سفر راهى مشهد مقدس گرديد كه در بين راه، به صورت مشكوك طى يك تصادف درگذشت. گنجينه دانشمندان / محمد شريف‏رازى / اين تصادف در روز جمعه 30 تير 1357 در جاده مشهد ـ قوچان به رحمت ايزدى پيوست. در پى مرگ مشكوك حجه‏الاسلام شيخ احمد كافى مراسم تشييع جنازه وى در 31 تير 57 در مشهد منجر به تظاهرات شده و چند تن از مردم به شهادت رسيدند.