|
تاريخ : 15 / 3 / 1331 (12رمضان 1371) بسماللّه الرحمن الرحيم به عرض عالى مىرساند دور افتادن از مراكز خبر و سفر به همدان و قلت معاشرت موجب شد كه از قضايايى1 كه در مركز اتفاق افتاده درست مطلع نشدم. اخيرا كه اطلاع حاصل شد خيلى موجب تأسف گرديد. انسان متحير است كه با اين وضعيت چه كند؟ و با اين ترتيب چه اميدى مىتوان از اصلاح كشور داشت و به چه اشخاصى مىتوان اطمينان پيدا كرد؟ در هر صورت جنابعالى نبايد به اين چيزها سنگر را خالى كنيد. مفسدين هميشه مىخواهند امثال جنابعالى را از ميدان بيرون كنند تا هر تاخت و تازى بخواهند بكنند و انتقادى در كار نباشد. آن روز كه رضا خان تعرض به عمامهها مىكرد من به يكى از ائمه جماعت گفتم اگر شما را نظميه بردند و عمامه را برداشتند و موقع مسجد بود با همان لباس مبدل برويد مسجد. آنها غايت آمالشان اين است مسجدىها دست از كار خود بردارند و متدينين ميدان را براى جولان آنها خالى كنند در هر صورت اين پيشامدها در زندگانى اشخاص مؤثر است و ناطقى مثل جنابعالى نبايد توقع داشته باشد كه تا آخر از تعرض اشرار مصون باشد. لكن اين نكته را نبايد از نظر دور داشت كه انتصاب اين اعمال را به هم نوع خودمان خالى از اعمال غرض نيست و مىخواهند به اصطلاح سنگ را با سنگ بشكنند. بايد متوجه باشيد كه از اختلاف بين خود ماها ديگران نتيجه نگيرند.والسلام عليكم و رحمهاللّه و بركاته روحاللّه الموسوى الخمينى |