|
خيلى محرمانه وزير بهدارى در كابينه منصور ـ 7 مارس 1964 دكتر آموزگار كه چند سال قبل در دنياى سياست پيشرفت شايان توجهى داشت و با انتصاب متوالى به وزارت كار و سپس كشاورزى در دولت منصور اين پيشرفت به اوج خود رسيد، از شغل مقاطعهكارى خصوصى كه گفته مىشود كاملاً موفق بود به مشاغل دولتى بازگشت. وى به جاى دكتر طب يك مهندس بهداشت ماهر است. در چند هفته اخير شايعات و اخبارى به گوش ما رسيده است مبنى بر اين كه آموزگار ممكن است بهعنوان نخستوزير، جانشين هويدا گردد. دكتر آموزگار در سال 1923 در تهران در يك خانواده مشهور متولد گرديد. پدر وى يك سناتور و وزير فرهنگ سابق بوده است. وى تحصيلات ابتدايى و متوسطه خود را در تهران گذراند و در دانشكده حقوق و فنى دانشگاه تهران به تحصيل ادامه داد. در سال 1943 به ايالات متحده رفت و در دانشگاه كرنل به تحصيل پرداخت و ليسانس و فوقليسانس خود را در بهداشت عمومى و مهندسى بهداشت دريافت نمود. در سال 1949 دكتراى خود را در مهندسى هيدروليك از دانشگاه واشنگتن در سياتل دريافت نمود. وى براى مدت كوتاهى براى يك شركت آب و برق در كاليفرنيا كار كرد و در سال 1950 به عنوان استاديار و تكنسين مهندسى هيدروليك به كرنل بازگشت. در سال 1951 به ايران بازگشت و براى مدت كوتاهى در اداره مهندسى هيئت اجرايى ايالات متحده (USOM) (USAID ـ كمكهاى آمريكا) استخدام شد و سپس رئيس اداره مهندسى بهداشت و تعاون رفاه عمومى در وزارت بهدارى گرديد. تا سال 1955 پيشرفت كرد و به سمت معاون زير بهدارى در امر بهداشت عمومى رسيد. در سالهاى 1956، 1957 و 1958 عضو هيئت اعزامى ايران به اجلاسيه كميته اقتصادى سنتو بود. وى در اين اجلاسيه كه در بخشى از آن رئيس هيئت اعزامى بود به صورت خاصى از لحاظ تيزهوشى و قدرت و مديريت ناظران آمريكا را تحت تأثير قرار داد. اوج اين مرحله از مشاغل وى در دولت اقبال بود. در سال 1958 به سمت وزير كار منصوب گرديد. وى با اتكاء بر حمايت شاه، بخصوص در زمينه رفاه اجتماعى، برنامهاى را به منظور افزايش استانداردهاى زندگى كارگران آغاز نمود. وى همچنين خواستار تشكيل محتاطانه سنديكاى كارگران گرديد. نتايج آن خيلى درخشان نبود، اما وى توانست قانون كلى را به تصويب مجلس براند. وى وزارتخانه را بر مبناى ارتباط ادارى بيشتر تجديد سازمان نمود و در اطراف خود گروهى از همكاران توانا را جمع كرد. انتصاب وى به سمت وزير كشاورزى در اكتبر 1959 نشانه يك ارتقاء قابل توجه بود. با اين حال هنگامى كه لايحه اصلاحات اراضى كه توسط دولت اقبال ارائه شده بود، توسط مجلس رد شد، استعفا نمود. سوابق آمريكايى وى تأثير زيادى بر وى داشته است و او بدون ترديد دوست ايالات متحده و حامى اصلاحات خواهد ماند. با اين حال بعضى از بدگويان وى ادعا مىكنند كه بيشتر ايدهآلهاى وى (از بين ـ م) رفتهاند و به دليل جاهطلبىهاى مشهور خود، با نظام سازش كرده تا حدى كه خود را از طريق روابط عمومى ثروتمند ساخته است. ما هيچ دليلى مبنى بر صحت اين موضوع در دست نداريم. وى با دختر آلمانىالاصل ازدواج كرده است. وى سه برادر دارد به نام كورس، هوشنگ و جهانگير. نفر آخر وزيرمختار امور اقتصادى در سفارت ايران در واشنگتن مىباشد. قسمت سياسى: چارلز ان: راسياس 28 آوريل 1965 ـ 8 / 2 / 44 |