|
درباره : دكتر جمشيد آموزگار از : 300الف تاریخ 1 / 11 / 45 به : 322 شماره : 1011ـ 300الف در چند روز اخير دوستان دكتر جمشيد آموزگار بفعاليت زياد پرداخته و انتشار دادهاند كه دكتر آموزگار فوق العاده مورد مرحمت شاهنشاه قرار دارد. دكتر عسگرى مدير مجله خوشه نقل از اظهارات دكتر آموزگارميگفت آقاى هويدا دوبار براى تغيير ايشان گزارشاتى تقديم اعليحضرت ميكند ولى مورد قبول قرار نميگيرد. در سازمان برنامه نيز شايع است دكتر آموزگار از طرف شاهنشاه ماموريت يافته كه تشكيلات سازمان برنامه را براى دوره چهارم بررسى و تهيه نمايد ولى براى بررسى اين امر از مهندس اصفيا دعوت نشده و دكتر مجيدى1 در كميسيون مربوطه شركت داشته است. رونوشت اطلاعيه واصله در پروندههاى وزارت دارايى كميته مجلسين ـ مهندس اصفياء ـ سازمان برنامه منعكس شد. اين اطلاعيه در پرونده دكتر جمشيد آموزگار بايگانى شود. 294 ـ الف ـ م 3 / 11 / 45 1ـ عبدالمجيد مجيدى فرزند قوام الدين در ديماه 1307 در تهران به دنيا آمد. تحصيلات ابتدائى و متوسطه را در مدارس 15 بهمن دارالفنون و البرز تهران به پايان رساند. از دانشگاه درجه ليسانس حقوق و از دانشگاه حقوق پاريس درجه دكترا دريافت كرد. يكسال بعد از مراجعت به ايران در سال 1332ش در بانك توسعه صادرات به اشتغال پرداخت. در 1335ش به سازمان برنامه و بودجه انتقال يافت و سه سال بعد نيز رياست دفتر بودجه آن سازمان را به عهده گرفت. در سال 1340ش درجه حقوق ليسانس در توسعه اقتصادى از دانشگاه هاروارد و ديپلم دوره مخصوص اقتصاد كشاورزى را از دانشگاه ايلينوى امريكا اخذ كرد. سال بعد معاونت مالى و ادارى سازمان برنامه را به عهده گرفت. چند سال بعد نيز معاون نخست وزير و رئيس دفتر مركزى بودجه گرديد. در مهرماه 1346 وزير توليدات كشاورزى و مواد مصرفى شد. در ديماه همين سال به عضويت شوراى عالى فرهنگ و هنر درآمد. در آذرماه 1347 به عنوان وزير كار و امور اجتماعى معرفى شد. و از 19 ديماه 1351 به سمت وزير مشاور و سرپرست سازمان برنامه منصوب گرديد. از ديگر مشاغل وى، دبير كل جمعيت شير و خورشيد سرخ ايران، عضويت در دفتر سياسى حزب ايران نوين، عضويت در هيات اجرائى، دفتر سياسى حزب رستاخيز و رهبر جناح پيشرو بعد از آموزگار بود. مجيدى در باشگاه امرسون سابق عضويت داشته است. وى در بهمن 1357، پس از پيروزى انقلاب اسلامى توسط ژاندارمرى تهران بازداشت شد. منابع : «شوهر سياستمدار، همسر هنرمند»، سپيد و سياه، ش 18 (11 آذر 1348) ؛ زادمنش، ح ـ م، دولتمردان ايران، تهران، اشاره، 1370ش؛ مجله پهلوى نامه، سال 1351، س 13، شماره 3 . |