|
بيوگرافى دكتر ـ جمشيد آموزگار شماره : 2 ـ 3 ـ 11 / ب تاریخ 24 / 4 / 37 1ـ دكتر جمشيد 2ـ آموزگار 3ـ حبيباللّه آموزگار 6 ـ 37 ساله، 7 ـ صورتى سياه موهاى مجعد اندامى تقريبا لاغر و قدى متوسط داراى لهجهاى شيرازى و درشت حرف ميزند 8 ـ معاون وزارت بهدارى 9ـ تجريش خيابان سعد آباد تلفن 83706 ـ خانه مسكونى شخصى 10ـ شيعه 12ـ متاهل است 13ـ يك فرزند پسر دارد 16ـ پدر او سناتور است 17ـ با خانوادههاى مهم بستگى ندارد 18ـ اصغر قائنى زاده تاجر ـ علاء1 وزير دربار خيلى با او معاشرت مىكند ـ مهندس قراگزلو 19 ـ سالم 20ـ ندارد 21ـ ندارد 22ـ ندارد 23ـ دكتر در طب بهداشت از آمريكا 24ـ انگليسى خوب ميداند 25ـ 26ـ ندارد 27ـ اهل مطالعه بخصوص كتب علمى و طبى و بهداشتى زياد ميخواند تمام شبها موقع خواب تا چند ساعت كتاب ميخواند 28ـ شكار و معاشرت با اقوام و دوستان و شركت درجلسات آنها 29ـ مقام 30ـ عصبانى و زودرنج 32ـ با اينكه جوان است شهرت خوبىدر بين كسانى كه او را ميشناسند دارد 33ـ در فاميل دارد و مرد برجسته است. 34ـ ندارد 35ـ هوش زياد 36ـ ندارد 37ـ امريكا و اروپا 38ـ ندارد ولى در مدرسه هم كه تحصيل ميكرد ضد توده بود 39ـ امريكا 40ـ جزو جمعيت ياران دبيرستانى ايرانشهر ميباشد. 41ـ جوانى است با استعداد با اينكه هيچ سابقه خدمت دولتى ندارد و فقط روى ارتباط و صميميت پدرش يك مرتبه با ارتباط كه به امريكائىها دارد به معاونت وزارت بهدارى رسيده خودش را گم نكرده خيلى متين ـ مودب درست و خوش فكر و فعال است. از مطالب فوق بهرهبردارى و بيوگرافى مشاراليه تنظيم گردد. فيش و سابقه نامبرده بالا بررسى در صورت عدم سابقه پرونده انفرادى تشكيل سپس بايگانى شود. 21 / 7 / 29 خانم دكتر آموزگار خارجى است و بنظرم اهل اتريش يا آلمان مىباشد همسرش به زبانهاى آلمانى، فرانسه، انگليسى و فارسى بخوبى صحبت مىكند. 2 / 5 ـ دايره بيوگرافى 9 / 5 1ـ حسين علاء: (1262ش / 1303ق. تهران ـ 1343ش.تهران) ميرزا حسين خان معين الوزراء مشهور به حسين علاء فرزند ميرزا محمدعلى خان علاء السلطنه در تهران به دنيا آمد. تحصيلات ابتدائى و متوسطه را در مدرسه «وست مينستر» لندن به پايان برد و از دانشكده حقوق دانشگاه لندن موفق به دريافت درجه دكترا شد. پس از بازگشت به ايران، به استخدام وزارت امور خارجه درآمد و به سمت وابستگى ايران در انگليس منصوب شد. در زمان جنگ جهانى اول رئيس دفتر كابينه وزارت امور خارجه شد، و در كابينه آقاى حسن مستوفى الممالك (1296ش) و نجفقلى خان بختيارى معروف به صمصام السلطنه (1297ش) وزير فوائد عامه و تجارت گرديد. سپس مدتى سفير ايران در اسپانيا شد. از ارديبهشت 1301 تا 1303ش به عنوان وزير مختار ايران در آمريكا رهسپار آن كشور شد. پس از مراجعت، در دوره پنجم مجلس از طرف مردم تهران به مجلس شوراى ملى راه يافت. از 16 ارديبهشت تا خرداد 1306 وزير فوائد عامه و تجارت كابينه حسن مستوفى سپس تا اواسط 1311 ش وزير مختار ايران در فرانسه گرديد. بعد از بازگشت، مدتى رياست بانك ملى ايران را برعهده گرفت. از آذر 1313 به مدت دو سال وزير مختار ايران در لندن شد كه با اتمام ماموريت اخير، مدت كوتاهى به رياست اداره كل تجارت گمارده شد. از مهرماه 1316 تا فروردين 1317 در كابينه محمود جم براى تصدى پست وزارت تجارت (بازرگانى) انتخاب گرديد. علاء پس از شهريور 1320 تا ديماه 1321 رياست بانك ملى را به عهده داشت و از آن پس تا شهريور 1324 وزير دربار، سپس تا 8 مرداد 1325 سفير و نماينده ايران در شوراى امنيت جامعه بينالملل شد. چندى بعد سفير ايران در آمريكا شد، سپس مدت كوتاهى در كابينه حسنعلى منصور، وزير امور خارجه بود تا اينكه پس از ترور سپهبد حاجى على رزم آراء توسط فدائيان اسلام به رهبرى سيد مجتبى نواب صفوى، در 29 اسفند 1329 به نخست وزيرى رسيد و مامور تشكيل كابينه شد. اما طولى نكشيد كه بركنار، و وزير دربار شد. علاء براى بار دوم، از فروردين 1334 تا 15 فروردين 1336 نخست وزير شد كه در مجلس ترحيم فرزند آيتاللّه ابوالقاسم كاشانى (پنجشنبه 15 آبان 1334) در مسجد شاه تهران (مسجد امام خمينى (ره) فعلى) مظفر على ذوالقدر، يكى از فدائيان اسلام به وى تيراندازى كرد و على رغم زخمى شدنش از ناحيه سر جان سالم بدر برد و پس از مدت كمى براى شركت در پيمان بغداد (سنتو) به طرف عراق حركت كرد. حسين علاء در رديف فراماسونرهاى معروف لژهاى ماسونى گراند لژ استقلال، مهر، جمعيت ايرانى برادرى جهانى، لاينز قرار داشت. علاوه بر اين، رياست شوراى عالى بنگاههاى خيريه، رياست شوراى عالى پيشآهنگى، رياست هيات موسسين انجمن آثار ملى و رياست هيات موتمنين دانشگاه ملى (شهيد بهشتى فعلى) را نيز به عهده داشت. علاء سرانجام در سال 1343ش در تهران درگذشت. منابع: رائين، اسماعيل، فراموشخانه و فراماسونرى در ايران، ج3، تهران، اميركبير، ج پنجم، 1357 ش؛ سرمد، غلامعلى، اعزام محصل به خارج از كشور (در دوره قاجاريه)، تهران، چاپ و نشر بنياد، 1372ش؛ سميعى، احمد، سى و هفت سال، تهران، شباويز، ج چهارم، 1367ش. |