آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در سال 1350 دستگیر شده بود. از او نامه‌ای خطاب به امام خمینی یافته بودند. نامه به دست ساواک می‌افتد و نویسنده‌اش محاکمه و به هفت ماه زندان محکوم می‌شود.
زندان او پادگان عشرت آباد بود. پیش از آن که آقای هاشمی در پنجم اردیبهشت 1351 از زندان آزاد شود، آیت ‌الله خامنه‌ای به همراه همسرش راهی تهران می‌شود تا از دوست زندانی خود دیدار کند.
دیدار با زندانیان سیاسی شبیه ملاقات‌های معمول با زندانیان عادی نبود. مجبور بود ترفندی بزند. وقتی به در نگهبانی رسیدند، در نقش یک کرمانی نابلد ظاهر شد و با همان لهجه، اشاره به همسرش کرد: این خواهر آقای هاشمی است که برای دیدار او آمده، من شوهر این خانم هستم.
همسرم دل به خدا سپرد و وارد شد. من هم نگران و دلواپس، از این که این راز آشکار شود که وی خواهر آقای هاشمی نیست، زیرا دیدار محارم با یکدیگر ویژگی خاصی دارد. اما از آنجا که آقای هاشمی فرد زیرکی بود، وقتی از دور همسرم را دید متوجه موضوع شد... کنار یک جوی آب ایستاد، به طوری که همسر من در مقابل وی در طرف دیگر جوی قرار گرفت. در این وقت یک نظامی دوان دوان به طرف من آمد و اجازه ورود داد. من وارد شدم و آقای هاشمی از دیدار من بسیار شادمان شد.
در زمانی که آنها کنار یکدیگر به گفت و گو بودند، یک نظامی آنجا ایستاده بود و در حالی که لبخندی بر لب داشت به آقای خامنه‌ای خیره بود. "من هم با تبسم متقابل و ادب و نزاکت لازم پاسخ وی را دادم."
چندی بعد که آقای هاشمی از زندان آزاد شد، از آقای خامنه‌ای پرسید که آن نظامی لبخند به چهره را در زندان عشرت آباد شناخته بود؟
گفتم: نه. گفت: او همان استوار زمانی بود و به احتمال قوی او را شناخته بود." آنجا بود که فهمید این استوار با معرفت زندان قزل قلعه در سال 42، این جا هم او را از لطف خود بی‌نصیب نگذاشته است.

شرح اسم، زندگینامه آیت‌الله سیدعلی خامنه ای، ص 457 و 458