|
موضوع: اظهارات شيخ امامي كاشاني1 به: 316 شماره: 15361 / 20 ﻫ 3 از: 20 ﻫ 3 تاریخ 23 / 3 / 48 نامبرده بالا در ساعت 1600 روز 12 / 3 / 49 در مجلس ختمي 2 كه در مسجد جامع كه از طرف حسن سعيد برپا شده بود به منبر رفت و ضمن گفتار خود اظهار داشت: از آيت‌اله حكيم3 سؤال كردند كه شما فقيه را چه كسي مي‌دانيد ايشان در جواب گفته بودند كسي كه نسبت به امور اجتماعي مردم تسلط داشته باشد و شجاع باشد در معنا منظورش خميني بود. نظريه منبع: منبع نظري ندارد. نظريه رهبر عمليات: رهبر عمليات نظري ندارد. ايادي نظريه 20 ﻫ 3: 20 ﻫ 3 نظري ندارد ارائه شود 316 ـ 28 / 3 / 49 بايگاني شود. 31 / 3 / 49 1. آيت‌الله محمد امامي كاشاني: با شهرت شناسنامه‌اي آقا امامي فرزند ميرزا ابوتراب در دهم مهر 1310 در كاشان متولد شد. پس از طي تحصيلات ابتدايي راهي قم شد. دروس فقه، اصول و تفسير را نزد حضرات آيات عظام بروجردي، امام خميني و علامه طباطبايي گذراند. در دوران نهضت امام خميني به تبليغ و تدريس و فعاليتهاي سياسي و فرهنگي پرداخت. بعد از انقلاب، توليت مدرسه شهيد مطهري و عضويت در شوراي نگهبان را از سوي امام عهده‌دار شد. در مجلس اول شوراي اسلامي نماينده مردم كاشان و به عضويت مجلس خبرگان از سوي مردم تهران انتخاب شد. وي اكنون امام جمعه موقت تهران و عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام است. 2. اين مجلس ترحيم به مناسبت درگذشت آيت‌الله العظمي سيدمحسن حكيم كه مرجعيت جهان تشيع را پس از رحلت آيت‌الله العظمي بروجردي به عهده داشت، برگزار گرديد. 3. آيت‌الله العظمي مرحوم سيدمحسن حكيم: يكي از فقها و مراجع نامدار شيعه در سال 1306ﻫ . ق در خاندان علم و تقوا در بيت جليل در لبنان متولد شد. پدرش علامه سيد مهدي حكيم (متوفي 1312) و مادرش نواده آيت‌الله آقا شيخ عبدالنبي كاظمي ، صاحب كتاب «تكملة‌الرجال» مي‌باشد. خاندان حكيم يكي از خاندان‌هاي اصيل عرب در عراق مي‌باشد كه شخصيت‌هاي علمي و اجتماعي بزرگي از آن برخاسته‌اند. آيت‌الله حكيم از محضر علمای بزرگي چون حاج سيدمحمد كاظم يزدي، حاج شيخ محمدكاظم خراساني، ميرزاي نائيني، آقا ضياءالدين عراقي، شيخ‌الشريعه اصفهاني و برخي ديگر تلمذ نموده است. مرحوم آيت‌الله حكيم بعد از رحلت آيت‌الله‌العظمي بروجردي، مرجعيت عامه شيعه را به دست گرفت و در تنظيم امور اداري حوزه‌هاي علمي و تأسيس مدارس و تربيت مبلغين، سعي و كوشش بليغ مبذول داشت و در غنا بخشيدن به فرهنگ اسلامي شاگرداني را تربيت نمود. ايشان يكي از موفق‌ترين مراجع تقليد شيعه در امر تأليف و تصنيف بود. با وجود آن همه مشاغل مرجعيت، باز دست از تأليف و تصنيف برنمي‌داشت و آثار ارزشمندي از خود به يادگار گذاشت، گفته شده از آيت‌الله حكيم پرسيدند: نظرش درباره سياست و دخالت علما در آن چيست؟ او با صراحت فرمود: «اگر معني سياست اصلاح امور مردم روي اصول صحيح عقلاني و رفاه حال و آسايش بندگان خدا باشد (كمااين كه ظاهر امر آن است كه معني صحيح سياست همين باشد) اسلام، تمامش همين است و جز سياست چيز ديگري نيست و علما غير از اين كار ديگري ندارند و اگر منظور معني ديگر مي‌باشد اسلام از آن بيگانه و دور است». به همين دليل او در امور جاري سياسي و اجتماعي دخالت داشت از جمله : 1ـ شركت در جهاد مردم عراق عليه استعمار انگلستان 2ـ تكفير حزب شيوعي و اشتراكي 3ـ كمك به جنبش‌هاي آزاديبخش 4ـ شركت در نهضت اسلامي ايران آيت‌الله حكيم براي اداره امور مرجعيت خود نظم و سازمان خاص ايجاد كرده بود و براي هر قسمت مسئول معيني انتخاب نموده بود و از افراد مطلع در اداره اين تشكيلات كمك مي‌گرفت به همين دليل تشكيلات او با نظم خاص و آبرومندي اداره مي‌شد و اين امر در نوع خود بي‌سابقه بود. از آيت‌الله حكيم فرزندان برومند عالم و لايق باقي مانده است. آنان در دوران زعامت پدر بزرگوار خود از معاونت و ياري او خودداري نكردند و پس از رحلت آن بزرگوار اغلب آنان به دست دژخيمان نظام عفلقي به فيض شهادت نائل آمدند و خاندان حكيم يكي از كانون‌هاي مقاومت و شهادت در عراق به شمار مي‌آيد. اين عالم بزرگوار پس از عمري تلاش و كوشش در راه اسلام و قرآن سرانجام در 27 ربيع‌الاول 1390 ﻫ ق (12 / 3 / 1349ش) به ملكوت اعلي پيوست. مدفن آن مرحوم در نجف در مقبره مخصوص جنب كتابخانه خود مي‌باشد. (ر. ك : فقهاي نامدار شيعه، عقيقي بخشايشي). |