|
خيلي محرمانه 31 دسامبر 1978 ـ 10 دي 1357 از: سفارت آمريكا، تهران ـ 12797 به: وزارت امور خارجه، واشنگتن دي. سي موضوع: تهديد به اعتصاب در هواپيمايي كشوري توسط مسئولين برجهاي مراقبت و تكنسينها 1ـ در 31 دسامبر اعلاميه‌اي كه در زير مي‌آيد روي كاغذهاي رسمي ـ اداري وزارت جنگ در فرودگاه مهرآباد تهران پخش شد. به نظر مي‌رسد كه اين اعلاميه‌ها از سوي كاركنان هواپيمايي كشوري پخش شده باشدكه مضمون آن اين است «به نام خدا، ما كاركنان اجرايي و پرسنل برجهاي مراقبت سازمان هواپيمايي كشوري به منظور اعلام همبستگي با ملت ايران، از تاريخ اول ژانويه تنها به هواپيماهايي (كه ذيلاً ذكر شده) اجازه فرود در فرودگاههاي ايران خواهيم داد: (1) هواپيماهايي كه مواد غذايي، بيمار و يا آمبولانس حمل كنند. هواپيماهايي كه متعلق به كشورهاي آمريكا و يا اسرائيل باشند تحت هيچ شرايطي اجازه فرود نخواهند داشت. در اين نامه به علاوه خواسته‌هايي به شرح زير نوشته شده بود: لغو حكومت نظامي و بركناري دولت نظامي. (2) اخراج تدريجي تمام كارمندان خارجي سازمان هواپيمايي كشوري. (3) جدا شدن هواپيمايي كشوري از وزارت جنگ. آزادي تمام زندانيان سياسي و آزادي مطبوعات. و بالاخره چنانچه نيروهاي نظامي به هر نحوي در كارهاي مربوط به هواپيمايي كشوري مداخله نمايند اعتصاب كامل اجرا خواهد شد. اين اعلاميه به مثابه هشداري است به تمام شركتهاي هواپيمايي. چنانچه اين شركتها براي اشخاص غيرمجاز پروازي خارج از برنامه داخلي تنظيم نمايند، در صورت بروز هر حادثه غيرمترقبه‌اي كاركنان هواپيمايي كشوري هيچ‌گونه مسئوليتي در قبال آن نخواهند داشت. (نقل قول تمام) (ترجمه آزاد). 2ـ هم‌زمان گروهي كه به نظر مي‌رسد، نمايندگي كارمندان هواپيمايي كشوري را برعهده دارند نزد مهدي حاج منيري مديرعامل اين سازمان رفتند تا قصدشان را جهت اعتصاب اعلام كنند مگر اينكه خواسته‌هايشان برآورده شود. منيري و ديگر مقامات مسئول هواپيمايي كشوري، رئيس تيم آژانس هواپيمايي كشوري آمريكا (FAA) را از اين مسئله آگاه نمودند كه محرك اصلي اعتصاب 5 يا 6 تن از كارمندان معروف و سازش‌ناپذير مي‌باشند. اين اعتصاب غير از كارمندان اداري تمام كارمندان مسئول برجهاي مراقبت و همچنين تكنسينها را دربر مي‌گيرد. منيري سپس با نمايندگان شركتهاي عمده هواپيمايي منجمله پان آمريكن، بريتيش ايرويز، ايرفرانس، لوفت‌هانزا و سوئيس اير كه در تهران به سر مي‌برند ملاقات نمود. منيري به نمايندگان اين شركتها در مورد امنيت فرودگاه و خدمات مورد احتياج در آن اطمينان داده و از آنان درخواست نمود كه كماكان پروازهاي خود را به تهران ادامه دهند. 3ـ نماينده پان آمريكن به مأمور سفارت گفت كه نمايندگان خطوط هوايي در مورد حفظ جان كارمندان خود حتي اگر امنيت فرودگاه تضمين شود به شدت ابراز نگراني مي‌كنند. آنان خاطرنشان ساختند كه كارمندان هواپيمايي كشوري مورد تهديد قرار گرفته‌اند كه در صورت عدم شركت در اعتصاب از آنها انتقام خواهند گرفت. چنين تهديداتي به كارمندان خطوط هوايي نيز كه در خانه و يا در مسيرشان به فرودگاه ممكن است مورد ضرب و شتم اعتصابيون قرار بگيرند شده است. 4ـ بعد از خاتمه جلسه نمايندگان شركتهاي ديگر هواپيمايي عدم تمايل خود نسبت به ادامه پرواز به تهران را تحت چنين شرايطي اعلام نمودند. به هر حال نماينده پان آمريكن پيشنهاد نمود كه آنها قبل از دادن هرگونه پيشنهاد و يا توصيه نهايي به رؤساي شركتهايشان، نخست با سفراي كشورشان مشورت كنند. علاوه بر آنچه كه در بالا ذكر شد نماينده پان‌آمريكن از سفارت درخواست نمود كه رهنمودي در مورد ادامه پروازها ارائه دهد. نماينده پان آمريكن اظهار داشت كه او امشب با دفتر مركزي اين شركت در نيويورك تماس خواهد داشت و در مورد مصلحت ادامه پرواز فردا اول ژانويه مشورت مي‌نمايد. 5ـ سفارت تصميم پان‌آمريكن را در اسرع وقت گزارش خواهد نمود، اما اگر وزارت خارجه مايل است مي‌تواند مستقيماً با پان آمريكن صحبت نمايد. 6ـ نظريه: كارمندان هواپيمايي كشوري، كه زيرنظر مستقيم وزارت جنگ فعاليت دارند تاكنون مقاوم‌ترين گروهي هستند كه در اعتصابات عليه دولت ايران شركت نداشته‌اند. به هر حال، ظاهراً از اينكه مقاومت آنان در عدم شركت در اعتصابات هواپيمايي ملي ايران، مناطق نفت‌خيز و ساير مؤسسات دولتي ضعيف شده است، به شدت احساس خطر كرده‌اند. پان‌آمريكن اكنون به خصوص از تهديدات تلافي‌‌جويانه كه نسبت به شركت هواپيمايي ال‌عال اسرائيل به خاطر رفتار تبعيض‌آميزش به وجود آمده است، احساس خطر مي‌كند. سوليوان از مجموعه اسناد بدست آمده از لانه جاسوسي در تهران – كتاب نهم |